jueves, 1 de marzo de 2012

LA CASTAÑA

Castiñeiros do val, meus castiñeiros
orfos, vellos, calados e retortos,
co toro podrecido, os brazos tortos,
alá embaixo no río e nos outeiros.

Estades desamparados e tristeiros,
sodes medio pantasmas, medio mortos
e, anque mucharon árbores e hortos,
non fumegan sequeiros en Sequeiros.
Fóronvos espulsando pouco a pouco,
fóronvos desterrando paso a paso
e acabarán quitándovos a vida.
A penas sodes nada. Só salouco
ou pinguiña de seiva envellecida
que, amargamente, agarda o seu ocaso.
Manuel María. Sonetos ao val de Quiroga.


 Isaura Silvelo en la caniceira. Outeiro 1981

Los castaños, en otros tiempos solución para el hambre en estas tierras, siguen plantados en sus melancólicos bosques, pero ya no tienen la importancia pretérita. No podía faltar en estas instalaciones un espacio dedicado al proceso de secado de la castaña y su evolución: caniceira, pisón, bandoxo… son elementos que la gente no olvida.


 El proceso de secado de las castañas

No hay comentarios:

Publicar un comentario